20 December 2010

GESEeNDE KERSFEES!

Mag die vrede en vreugde van ons
Hemelse Vader elkeen in hierdie
feesgety omvou - en laat ons nooit 
vergeet wat die uiteindelike doel
van Kersfees is nie! Geniet julle
familie en vriende in hierdie tyd en
ons gebed vir julle is voorspoed en 
seen vir die nuwe jaar.

WILLIE en TRUDIE ESTERHUIZEN 

NUWE LEDE : BETHLEHEM


Blackie Swart ontvang
sy sakwapen by Hein
Brandt (President
Bethlehem)




 
Christa Barnard sal
voortaan die Bikers
Chapel se musiek
hanteer




Morne Barnard speel
ghitaar vir die Bikers
Chapel en hanteer saam
met Christa die musiek

21 November 2010

TOYRUN 2010 BETHLEHEM



Willie Esterhuizen (National)
& Hannes v/d Merwe (Oos London)
in diep gesprek




Speelgoed was in
oorvloed


'n Bike met 'n verskil



Motley Crew se
Busa Trio geniet
die pretrit




Die optog deur Bethlehem
se strate het groot aandag
getrek


Die hele familie op
een fiets!


Bikers vaar die strate
in vir die pretrit


By Metropolitan Sentrum
was alles in rep en roer






Nog fietsryers in gelit


Handrei Brandt
verkyk hom aan'n
meisie (regtig!)


Klein Mieke en
Christelle Esterhuizen



Lede van Motley Crew uit
Johannesburg en Ladysmith
het die verrigtinge bygewoon

13 September 2010

Om saam met Jesus op 'n bike te klim!?


Nadat ek die eerste keer vir Jesus Christus ontmoet het, het 
die lewe vir my gevoel soos 'n fietsrit op 'n speedbike, en 
Jesus het op die agter-sitplek gesit en Hy het my geleer
ry. Ek weet nie mooi wanneer dit was dat ons plekke 
omgeruil het nie, maar sedert Hy die voor-sitplek ingeneem 
het was die lewe nooit weer dieselfde nie.

 
Toe ek in beheer was, het ek die pad geken; dit was redelik  
voorspelbaar - altyd die kortste pad op my manier tussen 
twee punte. Maar vandat Jesus Christus die stuurstokke 
oorgeneem het, is die hele pad sommer interessant en op-
windend, al hou ek soms asem in.
Hy neem ons oor asemrowende bergpaaie, deur rotsagtige 
plekke, afdraendes teen nekbreek snelhede al wat ek kon 
doen was om vas te hou. Selfs wanneer dit gelyk het na  
skone malligheid, het Hy aangemoedig met 'n "hou vas!"
Ek het bang en paniekerig geraak en uitgeroep: "Waarheen 
neem U my?" Hy het geglimlag en nie geantwoord nie, en 
ek het geleer om Hom te vertrou.

Ek het my voorspelbare leefstyl vergeet en het gewoond begin 
raak aan die avontuur van op die agterste sitplek ry, saamgaan
maar geen stuurstok in my eie hande nie.
Wanneer ek soms begin bangraak, dan het Hy terug geleun 
en my hand aangeraak. Hy het my geneem na mense met 
gawes wat ek nodig gehad het..  gawes van genesing, aan-
vaarding, vriendelikheid. Hy het my beveel:
"Gee jou gawes weg, dis te veel bagasie, te veel gewig."
So het ek weggegee aan mense wat ons ontmoet het op die 
pad, en ek het ontdek dat deur weg te gee, ek al hoe meer 
ontvang het, maar my vrag het  nie swaarder geraak nie, die 
las is lig.

Aanvanklik het ek Hom nie vertrou nie, en ek was self in beheer 
van my lewe. Toe ek begin agter ry het, het ek gedink, Hy gaan 
ons verongeluk!  --   stelselmatig het ek gesien dat Hy fietsry-
geheime ken.... Hy het geweet  hoe om deur 'n skerp draai te 
beweeg, hoe om te klim teen bergpasse wat heeltemal te hoog 
gelyk het vir my, en waar om te jaag sodat ons vinniger deur die 
gevaarlike plekke kon gaan. Ek het geleer om my mond te 
hou en net saam te ry, dikwels op die mees ongewone 
plekke; ek het begin ontspan en selfs geleer om die natuurskoon
rondom my te geniet... en ook die koel wind in my gesig in die
permanente kameraadskap van Iemand wat my nooit begewe 
en verlaat nie, die Heilige Gees. En elke keer wanneer ek 
seker was dat ek aan die einde was van my eie  kragte, glad 
nie instaat om verder te gaan nie, dan het Hy geglimlag en
aangemoedig...
"Vashou, My kind, Vashou!"

 
"The will of God will never take you where the grace 
of God cannot protect you"  
 
 




 

05 July 2010

FROZEN BUDD EAST RAND 2010

Die outjies van Oos Rand het weer uitgehang en die Frozen Budd 
was 'n reuse sukses.  Die getal motorfietse word by 'n 800 geraam 
en dit was 'n feestelike gebeurtenis wat met baie humor gepaard 
gegaan het. Manne met deurtrekkers (en niks verder nie!) het
vinnig die aftog geblaas, en ek is nie seker of die dame met haar 
deurtrekker en pragtige boudjies die eindpunt gehaal het nie, maar 
almal het hulself terdee geniet en dinge het glad en foutloos verloop.  
'n Jonway scooter is uitgeloot en heelwat gelukkige trekkings wegge-
gee, en almal is tevrede huistoe in die middernagtelike ure. En deur al 
die verkeer en baie fietse, was daar geen ongevalle nie, al die eer aan 
ons Hemelse Vader! Veels geluk, Oos Rand, julle het julle uitstekend 
van julle taak gekwyt. Ons het heerlik gekuier!



Guardian Angels by
die Frozen Budd








Willie Esterhuizen gee die Oos Rand
'n
'tumbs up' vir die uitstekende organisasie






Oos Rand dames hard aan die werk by die
inskrywingstafel







Moedige manne wys hoe dit gedoen moet
word. Die Frozen Budd is nie vir sussies nie!







Fietse staan ingeryg by Maxi's the Bridge in
Midrand waar die prystrekkings gedoen is








Die pajama brigade!








Die Jonway Scooter kry sy nuwe baas!

16 June 2010

GROOT VREUGDE















Mieke, dogter van Riaan & Christelle Esterhuizen, is op
11 Junie 2010 gebore. Riaan is Nasionale President van
Motley Crew en oudste seun van Willie & Trudie Esterhuizen.
Baie geluk aan die nuwe ouers, mag sy vir julle baie vreugde
gee.

26 May 2010

Fw: "Wie de flenter is ek"


Het jy al ooit vir jouself inni spieël gekyk en

gewonder 'wie de flenter is jy!?' Well.

It happened to me a few days

ago. Staan op, stort, trek aan ens ens.

Toe ek voor die spieel staan

lyk ek vir myself nie so lekker nie.

Neeeee. Dit was nie oor my broek

te styf gesit het of my hare nie te

hot gelyk het nie! Iets het net vir

my laat besef ek's seriously besig

om myself te fool!

Daar staan ek elke oggend op, all holy

and spiritual

en al daai lekker dinge! "Here, ek gee

vandag vir U, seën dit asb...

En Here, ek werp al my bekommernisse

op U, want ek's nie sterk genoeg om dit

te dra nie. Blah blah blah" Jy ken seker daai

gebedjie. Anyway. Ekke staan so vir myself

en kyk inni spieel en besef net dat as ek

regtig sooo vreeslik op die Here vertrou

om my crap uit te sorteer Dan moet ek dit

genuinely let go! Al die dinge wat my gees

so onrustig maak, meeste dinge wat lankal

geïdentifiseer is!

As ek regtig die Here vir iets vertrou,

moet ek dit 100% vir Hom gee, en myself

eintlik in die posisie sit sodat ek nie

Anders kan as om Hom te vertrou nie.

Om afhanklik van die Here te wees

is om onafhanklik van jouself en die

wêreld te wees ! Jou salaris, jou ouers,

jou wat ook al!

Soms is dit nodig om in die diep Kant in

te spring en te vertrou dat God jou sal uit

trek. Dit sal ook slegs gebeur as jy dit

met jou hele wese (hart, siel EN KOP!!!) doen!

Anders, what's the use of jumping in the deep

side and trying to survive on your own! Die

branders sal jou soos 'n slap vel rondgooi, teen

rotse vasslaan en AS jy daar uit kom, Dan kom jy

met 'n klomp gebreekte bene en bloukolle daaruit

en het eintlik nogsteeds niks bereik nie.

Nie waar nie?

Jare terug toe ek by CUM gewerk het, het ek en 'n

gereelde klient een aand bietjie gestaan en gesels.

Hy se toe vir my, die Bybel sê werp jou bekommernisse

op die Here. Nie gee jou bekommernisse vir Hom nie,

werp dit op Hom.

Hy verduidelik toe dat werp 'n volleyball term is.

Dit is om iets van jou af weg te stamp - buite jou eie

bereik. As jy net jou bekommernisse vir God gee,

Dan kan jy dit terug vat (want Dan's dit nog

in jou bereik), maar as jy dit werklik op Hom

werp! Wow! Dan's dit 'n bewustelike besluit

wat jy maak om dit verewig te let go.

Want jy stamp dit Dan weg van jouself af - buite jou

bereik, sodat jy dit nie terug kan vat nie.

Nou, my liewe vriende en vriendinne, ek sukkel my

morsdood met die een! Dis MOS baie makliker

om self te sit en worry oor iets as om te erken

jy kan dit nie self hanteer nie.

Joyce Meyer het op een van haar programme gesê:

"to worry is a manifestation of pride ."

Nou, kyk gou net na al die goed waaroor jy daagliks

'worry'. Toe, dink gou.

Daar's nogal 'n hondhuis vol Klein goedjies, né? Die

Here HAAT trots! Gaan lees net so bietjie Daniel

se stories. So, deur te sit en 'worry' oor iets

(maak nie saak hoe groot of Klein nie) wys jy

eintlik vir God dat Hy nie goed genoeg is

om jou probleem te hanteer nie. SJOE, ja, ek weet.

Heavy stuff, NE? Well, it's true, think about it.

Om werklik op die Here te vertrou, bid in volle

geloof ! Sê vir God dankie vir alles wat Hy in

Sy Woord aan jou belowe het. Dankie vir wat

Hy nog vir jou gaan doen. Dankie vir al die

'tests' waardeur jy nog gaan gaan. Dankie vir

swaarkry, dankie vir sukkel, dankie vir

voorspoed, dankie vir die feit dat jy kan hoor,

sien, praat, voel, sommer net dat jy jou

groottoon kan beweeg elke oggend as jy

wakker word !

Julle, God stel belang in ons karakter, nie jou

goody-2-shoes houding en valsheid nie. Dis

hoekom ons getoets word, hoekom ons soms

sukkel met goed, hoekom ons nie altyd

ons sin kry nie, hoekom ons soms in moeilike

situasies gegooi word by die werk of by die huis,

hoekom ons soms victims is van iets aakligs.

Nie sodat die Here 'n kick kan kry uit ons

swaarkry nie, maar om ons te slyp! Nerens inni

Bybel staan dat 'n kind van God dit maklik sal hê nie.

Onthou dat jy nooit deur enige iets gaan waar Hy

nie saam met jou gaan nie. As jy huil, huil Jesus

saam met jou! Jy's Sy kind! 'n Prins, 'n Prinses!

Prys God vir elke situasie waarin jy jou bevind!

Sien dit as karakter vorming. Sien dit as 'n

tydperk waar jy bietjie meer soos Jesus kan

word! Dis 'n voorreg om deur so iets te gaan

saam die Koning van alles en almal! Dit maak dit

glad nog nie lekker nie, maar wow, what a

privilege to know that God cares enough about

you to shape you after His own image!

Gaan lees iewers vandag Jakobus/James 1

(veral vers 6). My gebed is dat elkeen van ons

sal leer om God toe te laat om ons te shape,

dat ons as mans en vrouens van God kan opstaan

waarin ander Jesus in ons kan sien!


Aan Hannes (President Oos Londen) wat onlangs 'n

stent in sy hart moes kry, aan sy vrou Wilna wat 2

weke gelede aangeval is in haar huis deur 5 mans,

en boweal hul seun wat hulle in Januarie aan die

dood moes afstaan, aan Paulene wat 'n maand

terug haar dogter aan kanker moes afstaan, aan

Willie & Tonkie wat in die vragmotorongeluk

betrokke was en ernstig seergekry het (Tonkie is

steeds in Bloemfontein Medi Clinic se ICU met

ernstige brandwonde na die vragmotor se olie

oor haar uitgeloop het, en Willie ondergaan

steeds operasies om die skade te herstel) mag

God julle toevou is Sy wonderlike liefde en julle

in hierdie bitter moeilike tye dra !

Julle is elke oomblik van die dag in ons gedagtes . . .

Liefde, Nationale Bestuur & Klubs









01 March 2010

CATS RALLY (NATIONAL)

This years CATS Rally was an memorable event in many ways.
82 people attended, and we had the privilege to baptise 6 members,
and also dedicate a boy to Christ. The music was flawless, the singing
so loud it echoed through the valley! The participation of clubs with
financial donations was wonderful, and sponsorships came from all
over - we did not have to buy anything except the badges! "For free
we are given, for free we should give out" Praise the Lord!